Πλάγια Μυατροφική Σκλήρυνση

Ένα άλλο θέμα εκπαίδευσης είναι οι βασικές ανάγκες, όπως η φροντίδα για την κένωση του εντέρου και της κύστης. Σαν φροντιστές πρέπει να εκπαιδευτείτε σε μεθόδους καθιέρωσης μιας ρουτίνας για την κένωση του εντέρου.

Για τους ανθρώπους που ζουν με ALS, η δυσκοιλιότητα είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις του πεπτικού συστήματος. Μπορεί να προκαλέσει μείωση της όρεξης που οδηγεί σε μειωμένη πρόσληψη τροφής, απώλεια βάρους και υποσιτισμό και μπορεί να είναι επιζήμια για την υγεία τους(1).

Η ανάπτυξη δυσκοιλιότητας σε ασθενείς με ALS μπορεί να οφείλεται σε(1,2):

• μειωμένη σωματική δραστηριότητα λόγω της μείωσης της μυϊκής δύναμης και κόπωση

• μειωμένη πρόσληψη φυτικών ινών λόγω αλλαγών στις επιλογές τροφίμων λόγω γεύσης ή δυσκολίας μάσησης ή κατάποσης

• μειωμένη πρόσληψη υγρών λόγω δυσκολίας στην κατάποση υγρών ή μειωμένη συχνότητα ούρησης λόγω της ανάγκης για περισσότερη βοήθεια πρόσβασης στο μπάνιο

• αδυναμία στους κοιλιακούς ή πυελικούς μύες που είναι λιγότερο ικανοί να πιέσουν

• φάρμακα για τον έλεγχο του σάλιου (π.χ., αμιτριπτυλίνη, ατροπίνη) ή πόνο (π.χ., κωδεΐνη) που στεγνώνουν τα κόπρανα

• επιβράδυνση της εκκένωσης του στομάχου ή του χρόνου διέλευσης του εντέρου

Για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας μπορείτε να(2):

• αυξήσετε τη πρόσληψη φυτικών ινών, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων ολικής αλέσεως (ψωμί και δημητριακά, ζυμαρικά, καστανό ρύζι), λαχανικά και φρούτα, όσπρια (αποξηραμένα μπιζέλια, φασόλια και φακές), συμπληρώματα ινών (πίτουρο, ψύλλιο)

• αποφύγετε την αφυδάτωση αυξάνοντας την πρόσληψη υγρών, συμπεριλαμβανομένων τυχόν μη αλκοολούχων ποτών, όπως νερό, χυμοί, γάλα, παχύρρευστα υγρά – μια υγρή διατροφή δεν περιέχει πάντα πολύ νερό, έτσι πίνετε πολύ νερό

• τηρήσετε κανονικές ώρες γεύματος

• κάνετε προσεκτική χρήση καθαρτικών περιλαμβανομένων καθαρτικών φαρμάκων, ωσμωτικά καθαρτικά (π.χ. λακτουλόζη) και αν απαιτείται καθαρτικά διεγερτικά.

• ελέγχετε τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της δοσολογίας και του χρονισμού

• θυμάστε ότι η τακτική πέψη και αποβολή είναι σημαντικές για τη γενική υγεία του σώματός του ασθενούς και ότι το “κανονικό” του κάθε ατόμου διαφέρει από άτομο σε άτομο.